ᥘᥥᥒᥳ
ภาษาไทใต้คง[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *liəŋꟲ, จากภาษาจีนเก่า 養 (OC *laŋʔ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เลี้ยง, ภาษาคำเมือง ᩃ᩠ᨿ᩶ᨦ (ลย้ง), ภาษาลาว ລ້ຽງ (ล้ย̂ง), ภาษาไทลื้อ ᦵᦟᧂᧉ (เล้ง), ภาษาไทใหญ่ လဵင်ႉ (เล๎ง), ภาษาอาหม 𑜎𑜢𑜂𑜫 (ลิง์)
คำกริยา[แก้ไข]
ᥘᥥᥒᥳ (เล๎ง) (อักขรวิธี 1963 ᥘᥥᥒ̇)