ᦵᦟᧂᧉ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *liəŋꟲ, จากภาษาจีนเก่า 養 (OC *laŋʔ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เลี้ยง, ภาษาคำเมือง ᩃ᩠ᨿ᩶ᨦ (ลย้ง), ภาษาลาว ລ້ຽງ (ล้ย̂ง), ภาษาไทใหญ่ လဵင်ႉ (เล๎ง), ภาษาไทใต้คง ᥘᥥᥒᥳ (เล๎ง), ภาษาอาหม 𑜎𑜢𑜂𑜫 (ลิง์)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /leŋ˩/

คำกริยา

ᦵᦟᧂᧉ (เล้ง) (คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦵᦟᧂᧉ)

1. เลี้ยง

   ᦵᦟᧂᧉ ᦷᦣ ᦩᦻ

   เล้ง โฮ ฅฺวาย

   เลี้ยงวัวควาย

คำประสม

• ᦵᦟᧂᧉᦋᦲᦞᦲᧆ (เล้งชีวีด)
• ᦵᦟᧂᧉᦎᧁᧉ (เล้งเต้า)
• ᦵᦟᧂᧉᦟᦴᧅᦷᦔᦎᧁᧉ (เล้งลูกโปเต้า)
• ᦵᦟᧂᧉᦡᦴ (เล้งดู)
• ᦵᦟᧂᧉᦵᦂᦲ (เล้งเกี)
• ᦵᦟᧂᧉᦷᦔ (เล้งโป)