ᦍᦲᧂ
ภาษาไทลื้อ[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰɲiŋᴬ¹; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย หญิง, ภาษาคำเมือง ᨬᩥ᩠ᨦ (ญิง) หรือ ᨿᩥ᩠ᨦ (ยิง), ภาษาอีสาน ญิง, ภาษาลาว ຍິງ (ยิง), ภาษาไทใหญ่ ယိင်း (ยิ๊ง), ภาษาไทใต้คง ᥕᥤᥒᥰ (ยี๊ง), ภาษาอาหม 𑜐𑜢𑜂𑜫 (ญิง์)
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /jiŋ˥˩/
คำนาม[แก้ไข]
ᦍᦲᧂ (ยีง)