ᩉᩖᩫᨦ
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʰloŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย หลง, ภาษาลาว ຫຼົງ (หล็ง), ภาษาไทลื้อ ᦷᦜᧂ (โหฺลง), ภาษาไทใหญ่ လူင် (ลูง), ภาษาไทใต้คง ᥘᥨᥒᥴ (โล๋ง), ภาษาจ้วง loeng, ภาษาจ้วงแบบหนง loang
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /loŋ˨˦/
คำกริยา[แก้ไข]
ᩉᩖᩫᨦ (หล็ง) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᩉᩖᩫᨦ)