bwn

ภาษาจ้วง

การออกเสียง

• (จ้วงมาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /pɯn˨˦/
• เลขวรรณยุกต์: bwn¹
• การแบ่งพยางค์: bwn
• คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): ปึน^{จัตวา}

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *q.pɯlᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ขน, ภาษาลาว ຂົນ (ข็น), ภาษาไทลื้อ ᦃᦳᧃ (ฃุน), ภาษาไทดำ ꪶꪄꪙ (โฃน), ภาษาไทใหญ่ ၶူၼ် (ขูน), ภาษาอ่ายตน ၵုꩫ် (ขุน์), ภาษาอาหม 𑜁𑜤𑜃𑜫 (ขุน์), ภาษาปู้อี benl, ภาษาจ้วงแบบหนง koan, ภาษาแสก ปุ๋น

คำนาม

bwn (สือดิบ 𭯓, 𭯔, 𭯞, 笨, 枆, 𣮡, 𣰨, 品, อักขรวิธี 1957–1982 bɯn)

1. ขน (อวัยวะ)

คำคุณศัพท์

bwn (อักขรวิธี 1957–1982 bɯn)

1. มีขนดก

ดูเพิ่ม

• byoem

รากศัพท์ 2

เทียบภาษาไทลื้อ ᦔᦹᧃ (ปืน), ภาษาไทย ปืน

คำนาม

bwn (สือดิบ 錛, 𣬞, อักขรวิธี 1957–1982 bɯn)

1. (ภาษาถิ่น) ลูกศร

คำพ้องความ

• naq