mwngz

ภาษาจ้วง

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *mɯŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย มึง, ภาษาลาว ມຶງ (มึง), ภาษาไทลื้อ ᦙᦹᧂ (มืง)

การออกเสียง

• (จ้วงมาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /mɯŋ˧˩/
• เลขวรรณยุกต์: mwng²
• การแบ่งพยางค์: mwngz
• คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): มึง^เอก

คำสรรพนาม

mwngz (สือดิบ 佲 หรือ 名 หรือ 盟 หรือ 萌 หรือ 𠱷 หรือ 門 หรือ 门 หรือ 孟, อักขรวิธี 1957–1982 mɯŋƨ)

1. มึง, คุณ, เธอ

   Mwngz gwn ngaiz gvaq la?

   เธอกินข้าวแล้วหรือยัง