ตติย
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี ตติย (“ที่ 3”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | [เสียงสมาส] ตะ-ติ-ยะ- | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtà-dtì-yá- |
ราชบัณฑิตยสภา | ta-ti-ya- | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ta˨˩.ti˨˩.ja˦˥./ |
เลข[แก้ไข]
ตติย
- (ภาษาหนังสือ) ที่สาม, คำรบสาม
- ตติยวาร
- วันที่ 3, วาระที่ 3
ภาษาบาลี[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
เขียนด้วยอักษรอื่น
เลข[แก้ไข]
ตติย
- ที่สาม