แข่ง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
เทียบภาษาจีนยุคกลาง 爭 (MC tsreang); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ແຂ່ງ (แข่ง), ภาษาไทลื้อ ᦵᦀᧂᧈ (เอ่ง), ภาษาเขิน ᨡᩮ᩠᩵ᨦ (เข่ง), ภาษาไทใหญ่ ၶဵင်ႇ (เข่ง)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | แข็่ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kɛ̀ng |
| ราชบัณฑิตยสภา | khaeng | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰɛŋ˨˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา[แก้ไข]
แข่ง (คำอาการนาม การแข่ง)