עברי

ภาษาฮีบรู

ราก
ע־ב־ר (อฺ-วฺ-ร)

รากศัพท์

ตามประเพณีเชื่อว่ามาจาก עֵבֶר ('éver, “เอเบอร์”), ซึ่งเป็นบรรพบุรุษของชาวอิสราเอลโบราณ; อาจเกี่ยวข้องกับ עָבַר ('avár, “ข้าม”), จากการข้ามแม่น้ำยูเฟรติสหรือแม่น้ำจอร์แดนสู่คานาอัน

คำคุณศัพท์

עִבְרִי (ivrí) ช. เอก. indef. (ญ. เอก. indef. עִבְרִית, ช. พหู. indef. עִבְרִים or עִבְרִיִּים, ญ. พหู. indef. עִבְרִיּוֹת)

1. เกี่ยวกับชาวฮีบรูหรือภาษาฮีบรู
   • Exodus 2:13, with translation of the International Standard Version:

     ‏וַיֵּצֵא בַּיּוֹם הַשֵּׁנִי וְהִנֵּה שְׁנֵי־אֲנָשִׁים עִבְרִים נִצִּים וַיֹּאמֶר לָרָשָׁע לָמָּה תַכֶּה רֵעֶךָ׃‎

     และเมื่อโมเสสออกไปอีกในวันรุ่งขึ้น ดูเถิด มีชาวฮีบรูสองคนต่อสู้กันอยู่ ท่านจึงกล่าวแก่คนที่ทำผิดนั้นว่า ท่านตีพี่น้องของท่านเองทำไม

   • (Can we date this quote?), Amer Dahamshe, “נישול לשוני”, in Haaretz‎^[1]:

     ‏במחקר שערכתי התחוור לי, שחלק משמות היישובים בערבית מעידים גם על שילוב של יסודות עבריים.‎

     วฺมหกร ซอฺรฅตย ฮตหววร ลย, ซหลก มซมวต ฮยยซววฺยม วฺอฺรวฺยต มอฺยดยม กฺม อฺล ซยลววฺ ซล ยซวดวต อฺวฺรยยม.

     ในงานศึกษาที่ฉันทำ ฉันว่ามันชัดเจนที่บางชื่อของชุมชนอาหรับต่าง ๆ ยืนยันเช่นกันว่ามีการประสมส่วนของคำฮีบรูต่าง ๆ อยู่

คำนาม

עִבְרִי (ivrí) ช. (พหูพจน์ไม่ชี้เฉพาะ עִבְרִים, คู่ศัพท์เพศหญิง עברייה \ עִבְרִיָּה)

1. คนฮีบรู