ابجد

ภาษาเปอร์เซีย

รากศัพท์

จากภาษาอาหรับ أَبْجَد (อับญัด), เทียบเท่าตัวอักษรอาหรับแบบเปอร์เซีย 4 ตัวแรก ได้แก่ ا (ตัวเกาะสระ), ب (บ), ج (ญ), د (ด)

การออกเสียง

• (Classical Persian) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ʔaβ.d͡ʒað]

 

• (Dari, formal) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ʔäb.d͡ʒäd̪]

• (Dari, formal) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ʔäb.d͡ʒäd̪]
  • (Kabuli) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ʔäb.d͡ʒäd̪]
  • (Hazaragi) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ʔäb.d͡ʒäd̪̥]

• (Iran, formal) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ʔæb.d͡ʒæd̪̥]

• (Tajik, formal) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ʔäb.d͡ʒäd̪]

การถอดเป็นอักษรโรมัน
คลาสสิก?	aḇjaḏ
ดารี?	abjad
อิหร่าน?	abjad
ทาจิก?	abjad

คำนาม

เปอร์เซียแบบดารี	ابجد
เปอร์เซียแบบอิหร่าน
ทาจิก	абҷад (abjad)

ابجد (abjad)

1. อับญัด, อักษรไร้สระ
2. (ในเชิงเปรียบเทียบ) ความจริงหรือข้อเท็จจริงพื้นฐาน
   • c. 1620, Mīr Dāmād Astarābādī, “Rubā’i 167”, in fa:دیوانِ اشراق [Dēwān-i išrāq]‎^[1]:

     ‏از لطف تو مشکل اشارات و شفا
     در مکتب علم ما یکی ابجد بود‎

     az lutf-i tū muškil-i išārāt u šifā
     dar maktab-i ilm-i mā yakē abjad buwad

     By Your grace, the puzzle of the Directives and the Healing
     Has become an ABC in the school of our learning.

     (Classical Persian romanization)

ภาษามาเลเซีย

คำนาม

ابجد (พหูพจน์ ابجد-ابجد หรือ ابجد۲, สัมพันธการกบุคคลที่หนึ่งไม่ทางการ ابجدکو, สัมพันธการกบุคคลที่สอง ابجدمو, สัมพันธการกบุคคลที่สาม ابجدڽ)

1. การสะกดเป็นอักษรยาวีของ abjad