पुत्र

ภาษาฮินดี

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต पुत्र (ปุตฺร)

คำนาม

पुत्र (ปุตฺร) ช. (อูรดู پتر‎)

1. (ในคำประสม) ลูกชาย, ลูก

การผันรูป

การผันรูปของ पुत्र (masc cons-stem)

	เอกพจน์	พหูพจน์
การกตรง	पुत्र ปุตฺร	पुत्र ปุตฺร
การกอ้อม	पुत्र ปุตฺร	पुत्रों ปุตฺรोํ
สัมโพธนการก	पुत्र ปุตฺร	पुत्रो ปุตฺรो

คำพ้องความ

• बेटा (เพฏา)