पुत्री

ภาษาสันสกฤต

รากศัพท์

จาก पुत्र (ปุตฺร, “son”) +‎ -ई (-อี, feminine suffix).

คำนาม

पुत्री • (ปุตฺรี) ญ.

ลูกสาว

การผันรูป

Feminine ī-stem declension of पुत्री
กรรตุการกเอกพจน์	पुत्री (ปุตฺรี)
สัมพันธการกเอกพจน์	पुत्र्याः (ปุตฺรฺยาะ)
	เอกพจน์	ทวิพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก	पुत्री (ปุตฺรี)	पुत्र्यौ (ปุตฺรฺเยา)	पुत्र्यः (ปุตฺรฺยะ)
สัมโพธนการก	पुत्रि (ปุตฺริ)	पुत्र्यौ (ปุตฺรฺเยา)	पुत्र्यः (ปุตฺรฺยะ)
กรรมการก	पुत्रीम् (ปุตฺรีมฺ)	पुत्र्यौ (ปุตฺรฺเยา)	पुत्रीः (ปุตฺรีะ)
กรณการก	पुत्र्या (ปุตฺรฺยา)	पुत्रीभ्याम् (ปุตฺรีภฺยามฺ)	पुत्रीभिः (ปุตฺรีภิะ)
สัมปทานการก	पुत्र्यै (ปุตฺรฺไย)	पुत्रीभ्याम् (ปุตฺรีภฺยามฺ)	पुत्रीभ्यः (ปุตฺรีภฺยะ)
อปาทานการก	पुत्र्याः (ปุตฺรฺยาะ)	पुत्रीभ्याम् (ปุตฺรีภฺยามฺ)	पुत्रीभ्यः (ปุตฺรีภฺยะ)
สัมพันธการก	पुत्र्याः (ปุตฺรฺยาะ)	पुत्र्योः (ปุตฺรฺโยะ)	पुत्रीनाम् (ปุตฺรีนามฺ)
อธิกรณการก	पुत्र्याम् (ปุตฺรฺยามฺ)	पुत्र्योः (ปุตฺรฺโยะ)	पुत्रीषु (ปุตฺรีษุ)

คำเกี่ยวข้อง

पुत्र (ปุตฺร)
पौत्र (เปาตฺร)

คำสืบทอด

ปัญจาบ: ਪੁੱਤਰੀ (ปุตฺตรี)
→ ฮินดูสตานี:
- ฮินดี: पुत्री (ปุตฺรี)
- อูรดู: پتری (putrī)
→ เบงกอล: পুত্রী (ปุตฺรี)
→ เขมร: បុត្រី (บุตฺรี)
→ มลยาฬัม: പുത്രി (ปุตฺริ)
→ มาเลเซีย: puteri
- อินโดนีเซีย: putri
→ เตลูกู: పుత్రిక ญ. (ปุตฺริก)
→ ไทย: บุตรี

ภาษาฮินดี

รากศัพท์

ยืมมาจากสันสกฤต पुत्री (ปุตฺรี)

การออกเสียง

(เดลี) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /pʊt̪.ɾiː/

คำนาม

पुत्री (ปุตฺรี) ญ. (เพศชาย पुत्र, การสะกดภาษาอูรดู پتری)

ลูกสาว

การผันรูป

Declension of पुत्री (fem ī-stem)

	singular	plural
direct	पुत्री ปุตฺรี	पुत्रियाँ ปุตฺริยาํ์
oblique	पुत्री ปุตฺรี	पुत्रियों ปุตฺริโยํ
vocative	पुत्री ปุตฺรี	पुत्रियो ปุตฺริโย

คำพ้องความ

बेटी (เพฏี)
लड़की (ลฑ̱กี)

อ้างอิง

Bahri, Hardev (1989), “पुत्री”, in Siksarthi Hindi-Angrejhi Sabdakosa [Learners' Hindi-English Dictionary], Delhi: Rajpal & Sons.
McGregor, Ronald Stuart (1993), “पुत्री”, in The Oxford Hindi-English Dictionary, London: Oxford University Press