मनुष्य

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษามราฐี[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต मनुष्य (มนุษฺย)

คำนาม[แก้ไข]

मनुष्य (มนุษฺยก.

  1. มนุษย์, คน

मनुष्य (มนุษฺยช.

  1. ผู้ชาย

ภาษาสันสกฤต[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาอินโด-อารยันดั้งเดิม *manuṣyás, จากภาษาอินโด-อิเรเนียนดั้งเดิม *manušyás, จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *mon- (คน); ร่วมเชื้อสายกับภาษาอเวสตะ 𐬨𐬀𐬥𐬱(มะนศ); เกี่ยวข้องกับ मनु (มนุ)

คำนาม[แก้ไข]

मनुष्य (มนุษฺยช.

  1. มนุษย์, คน
  2. ผู้ชาย
  3. สามี

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

मनुष्य (มนุษฺย)

  1. ที่เกี่ยวกับมนุษย์

ภาษาฮินดี[แก้ไข]

วิกิพีเดียภาษาฮินดีมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia hi

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต मनुष्य (มนุษฺย)

การออกเสียง[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

मनुष्य (มนุษฺยช. (การสะกดภาษาอูรดู منشیہ‎)

  1. มนุษย์, คน
    प्रति मनुष्य मरणशील है।
    ปฺรติ มนุษฺย มรณศีล ไหฯ
    มนุษย์ทุกคนย่อมตาย

การผันรูป[แก้ไข]

การผันรูปของ मनुष्य
เอกพจน์ พหูพจน์
ทางตรง मनुष्य (มนุษฺย) मनुष्य (มนุษฺย)
ทางอ้อม मनुष्य (มนุษฺย) मनुष्यों (มนุษฺโยํ)
เรียกขาน मनुष्य (มนุษฺย) मनुष्यो (มนุษฺโย)