मनुष्य
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษามราฐี[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาสันสกฤต मनुष्य (มนุษฺย)
คำนาม[แก้ไข]
मनुष्य (มนุษฺย) ก.
मनुष्य (มนุษฺย) ช.
ภาษาสันสกฤต[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาอินโด-อารยันดั้งเดิม *manuṣyás, จากภาษาอินโด-อิเรเนียนดั้งเดิม *manušyás, จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *mon- (“คน”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาอเวสตะ 𐬨𐬀𐬥𐬱 (มะนศ); เกี่ยวข้องกับ मनु (มนุ)
คำนาม[แก้ไข]
मनुष्य • (มนุษฺย) ช.
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
मनुष्य • (มนุษฺย)
- ที่เกี่ยวกับมนุษย์
ภาษาฮินดี[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาสันสกฤต मनुष्य (มนุษฺย)
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /mə.nʊʃ.jə/
คำนาม[แก้ไข]
मनुष्य (มนุษฺย) ช. (อูรดู منشیہ)
การผันรูป[แก้ไข]
| การผันรูปของ मनुष्य | ||
|---|---|---|
| เอกพจน์ | พหูพจน์ | |
| ทางตรง | मनुष्य (มนุษฺย) | मनुष्य (มนุษฺย) |
| ทางอ้อม | मनुष्य (มนุษฺย) | मनुष्यों (มนุษฺโยํ) |
| เรียกขาน | मनुष्य (มนุษฺย) | मनुष्यो (มนุษฺโย) |
หมวดหมู่:
- ภาษามราฐี:ยืมจากภาษาสันสกฤต
- ภาษามราฐี:รากศัพท์จากภาษาสันสกฤต
- คำหลักภาษามราฐี
- คำนามภาษามราฐี
- คำนามเพศกลางภาษามราฐี
- คำนามเพศชายภาษามราฐี
- ภาษาสันสกฤต:สืบทอดจากภาษาอินโด-อารยันดั้งเดิม
- ภาษาสันสกฤต:รากศัพท์จากภาษาอินโด-อารยันดั้งเดิม
- ภาษาสันสกฤต:สืบทอดจากภาษาอินโด-อิเรเนียนดั้งเดิม
- ภาษาสันสกฤต:รากศัพท์จากภาษาอินโด-อิเรเนียนดั้งเดิม
- ภาษาสันสกฤต:รากศัพท์จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาสันสกฤต/m
- คำหลักภาษาสันสกฤต
- คำนามภาษาสันสกฤต
- คำนามเพศชายภาษาสันสกฤต
- คำคุณศัพท์ภาษาสันสกฤต
- ภาษาฮินดี:ยืมจากภาษาสันสกฤต
- ภาษาฮินดี:รากศัพท์จากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาฮินดีที่มีการออกเสียง IPA
- คำหลักภาษาฮินดี
- คำนามภาษาฮินดี
- คำนามเพศชายภาษาฮินดี
- ศัพท์ภาษาฮินดีที่มีตัวอย่างการใช้
- คำนามภาษาฮินดีที่มีการผันรูป