विद्या

ภาษาฮินดี

รากศัพท์

จากสันสกฤต विद्या (วิทฺยา), จากรากกริยา विद् (วิทฺ, “รู้, เข้าใจ”), จากอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *weyd- (“เห็น; รู้”)

การออกเสียง

• (เดลี) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ʋɪd̪.jɑː/, [ʋɪd̪.jäː]

คำนาม

विद्या (วิทฺยา) ญ. (การสะกดภาษาอูรดู وديا)

1. การเรียนรู้
2. แขนงวิชา

การผันรูป

Declension of विद्या (fem ā-stem)

	singular	plural
direct	विद्या วิทฺยา	विद्याएँ วิทฺยาเอํ์
oblique	विद्या วิทฺยา	विद्याओं วิทฺยาโอํ
vocative	विद्या วิทฺยา	विद्याओ วิทฺยาโอ

ลูกคำ

• विद्याकर्म (วิทฺยากรฺม)
• विद्यादेवी (วิทฺยาเทวี)
• विद्यापीठ (วิทฺยาปีฐ)
• विद्याव्यवसाय (วิทฺยาวฺยวสาย)
• विद्याहीन (วิทฺยาหีน)