विद्या

ภาษาฮินดี

รากศัพท์

จากภาษาสันสกฤต विद्या (วิทฺยา), จากรากกริยา विद् (วิทฺ, “รู้, เข้าใจ”), จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *weyd- (“เห็น; รู้”)

การออกเสียง

• (เดลี) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ʋɪd̪.jɑː/, [ʋɪd̪.jäː]

คำนาม

विद्या (วิทฺยา) ญ. (การสะกดภาษาอูรดู وديا‎)

1. การเรียนรู้
2. แขนงวิชา

การผันรูป

การผันรูปของ विद्या (fem ā-stem)

	เอกพจน์	พหูพจน์
การกตรง	विद्या วิทฺยา	विद्याएँ วิทฺยาเอํ์
การกอ้อม	विद्या วิทฺยา	विद्याओं วิทฺยาโอํ
สัมโพธนการก	विद्या วิทฺยา	विद्याओ วิทฺยาโอ

คำประสม

• विद्याकर्म (วิทฺยากรฺม)
• विद्यादेवी (วิทฺยาเทวี)
• विद्यापीठ (วิทฺยาปีฐ)
• विद्याव्यवसाय (วิทฺยาวฺยวสาย)
• विद्याहीन (วิทฺยาหีน)