กณิกนันต์
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี กณิก (“น้อย”) + อนนฺต (“ไม่มีที่สุด”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | กะ-นิก-นัน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gà-ník-nan |
ราชบัณฑิตยสภา | ka-nik-nan | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ka˨˩.nik̚˦˥.nan˧/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
กณิกนันต์
- (ภาษาหนังสือ) ละเอียดยิ่ง
- ลวดหลายลายกณิกนันต์(มหาชาติคำหลวง ทานกัณฑ์)