กณิกนันต์
ภาษาไทย
[แก้ไข]
รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาบาลี กณิก (“น้อย”) + อนนฺต (“ไม่มีที่สุด”)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | กะ-นิก-นัน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gà-ník-nan |
| ราชบัณฑิตยสภา | ka-nik-nan | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ka˨˩.nik̚˦˥.nan˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]กณิกนันต์
- (ภาษาหนังสือ) ละเอียดยิ่ง
- ลวดหลายลายกณิกนันต์(มหาชาติคำหลวง ทานกัณฑ์)