กะหร่องก่อง

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}		กะ-หฺร็่อง-ก็่อง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gà-rɔ̀ng-gɔ̀ng
	ราชบัณฑิตยสภา	ka-rong-kong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ka˨˩.rɔŋ˨˩.kɔŋ˨˩/(สัมผัส)

คำกริยาวิเศษณ์

กะหร่องก่อง

1. ลักษณะผอมอย่างคนขี้โรค

   เด็กคนนั้นผอมกะหร่องก่อง เห็นซี่โครงขึ้นเป็นซี่ ๆ

คำพ้องความ

• กะหร่อง, กะหร่องเทศ

อ้างอิง

• ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 9.