ข้ามไปเนื้อหา

กันดาร

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาบาลี กนฺตาร

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์กัน-ดาน[เสียงสมาส]
กัน-ดาน-
[เสียงสมาส]
กัน-ดา-ระ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgan-daangan-daan-gan-daa-rá-
ราชบัณฑิตยสภาkan-dankan-dan-kan-da-ra-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kan˧.daːn˧/(สัมผัส)/kan˧.daːn˧.//kan˧.daː˧.ra˦˥./
คำพ้องเสียงกันดาล

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

กันดาร (คำอาการนาม ความกันดาร)

  1. อัตคัด, ฝืดเคือง
    กันดารข้าว
  2. ลำบาก, แห้งแล้ง
  3. ที่มีลักษณะอัตคัด ลำบาก แห้งแล้ง (ใช้แก่เวลา ท้องที่ หรือถิ่น)
    คราวกันดาร, ทางกันดาร

คำแปลภาษาอื่น

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

กันดาร

  1. ป่าดง
  2. ทางลำบาก

ลูกคำ

[แก้ไข]

คำสลับอักษร

[แก้ไข]