การต่อย
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | กาน-ต็่อย | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gaan-dtɔ̀i |
| ราชบัณฑิตยสภา | kan-toi | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kaːn˧.tɔj˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]การต่อย
- คำอาการนามของ ต่อย