กุซ
ภาษาทะวืง[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาเวียตติกดั้งเดิม *guːs ~ *kuːs (“ไฟ; ฟืน”), จากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *( )ʔus ~ *( )ʔuus ~ *( )ʔuəs (“ฟืน”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเวียดนาม củi, ภาษาเขมร អុស (อุส)
คำนาม[แก้ไข]
กุซ
สืบทอดจากภาษาเวียตติกดั้งเดิม *guːs ~ *kuːs (“ไฟ; ฟืน”), จากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *( )ʔus ~ *( )ʔuus ~ *( )ʔuəs (“ฟืน”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเวียดนาม củi, ภาษาเขมร អុស (อุส)
กุซ