กุหิํ
ภาษาบาลี[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
กิํ + หิํ (“อัพยย, แทนสัตตมีวิภัตติ”)
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
เขียนด้วยอักษรอื่น
- (อักษรละติน) kuhiṃ
- (อักษรพราหมี) 𑀓𑀼𑀳𑀺𑀁 (กุหิํ)
- (อักษรเทวนาครี) कुहिं (กุหิํ)
- (อักษรเบงกอล) কুহিং (กุหิํ)
- (อักษรสิงหล) කුහිං (กุหิํ)
- (อักษรพม่า) ကုဟိံ (กุหิํ) หรือ ကုဟီ (กุหี) หรือ ၵုႁိံ (กุหิํ)
- (อักษรไทย) กุหิง
- (อักษรไทธรรม) ᨠᩩᩉᩥᩴ (กุหิํ)
- (อักษรลาว) ກຸຫິໍ (กุหิํ) หรือ ກຸຫິງ (กุหิง)
- (อักษรเขมร) កុហិំ (กุหิํ)
- (อักษรจักมา)
นิบาต[แก้ไข]
กุหิํ
- ที่ไหน, ใน...ไหน
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
กุหิํ
- ที่ไหน
คำสรรพนาม[แก้ไข]
กุหิํ
- (กุหิํ/กสฺมิํ ฐานสฺมิํ) อธิกรณการก เอกพจน์ของ กิํ
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
กุหิํ