ขมุกขมัว

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		ขะ-หฺมุก-ขะ-หฺมัว
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kà-mùk-kà-mǔua
	ราชบัณฑิตยสภา	kha-muk-kha-mua
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kʰa˨˩.muk̚˨˩.kʰa˨˩.mua̯˩˩˦/^{(สัมผัส)}

ขมุกขมัว (คำอาการนาม ความขมุกขมัว)

มืด ๆ มัว ๆ, โพล้เพล้, จวน ค่ำ, จวนมืด
โดยปริยายใช้หมายถึงสีมัว ๆ, ไม่ผ่องใส
ครั้นจะทำขมุกขมัวมอมแมม ชายเห็นจะเยื้อนแย้มบริภาษให้บาดจิต.
— มหาเวสสันดรชาดก (แบบเรียน) ทานกัณฑ์