ค่ำ

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• (เลิกใช้) ฅ่ำ

รากศัพท์

จากภาษาไทดั้งเดิม *ɣamᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨤᩴ᩵ᩣ (ฅํ่า), ภาษาลาว ຄ່ຳ (ค่ำ), ภาษาไทลื้อ ᦆᧄᧈ (ฅั่ม), ภาษาไทใหญ่ ၶမ်ႈ (ขั้ม), ภาษาอาหม 𑜁𑜪 (ขํ), ภาษาจ้วง haemh, ภาษาแสก กฺั้ม

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ค่ำ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kâm
	ราชบัณฑิตยสภา	kham
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰam˥˩/

คำนาม

ค่ำ

1. เรียกวันตามจันทรคติ

   ขึ้นค่ำหนึ่ง

   ขึ้น 2 ค่ำ

2. เวลามืดตอนต้นของกลางคืน

คำคุณศัพท์

ค่ำ

1. ที่อยู่ในช่วงเวลาตั้งแต่เย็นจนถึงเวลามืดตอนต้นของกลางคืน

   รอบค่ำ

คำกริยา

ค่ำ

1. สิ้นแสงเมื่อดวงอาทิตย์ตกดินแล้ว

   จวนจะค่ำแล้ว