ขำ

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับ ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง kaem (ขำ-ดำ เทา คล้ำ มืดมอง)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ขำ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kǎm
	ราชบัณฑิตยสภา	kham
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰam˩˩˦/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์

ขำ (คำอาการนาม ความขำ)

1. มีลักษณะหน้าตาคมชวนให้มอง

   งามขำ

   ดำขำ

2. ขบขัน

   นึกขำ

ดูเพิ่ม

• ขำ ๆ

คำนาม

ขำ

1. สิ่งหรือข้อความที่มีนัย ไม่ควรเปิดเผย

   แล้วทูลว่านางคันธมาลี ให้ข้านี้นำของมาถวาย เป็นความขำกำชับมามากมาย พลางยอบกายเข้าไปให้ใกล้ชิด

   (คาวี)

ภาษาคำเมือง

คำกริยา

ขำ (คำอาการนาม ก๋ารขำ or ก๋านขำ)

1. อีกรูปหนึ่งของ ᨡᩴᩣ (ขํา)