ขลัง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาเขมร ខ្លាំង (ขฺลำง, “แข็งแรง”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ขฺลัง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | klǎng |
ราชบัณฑิตยสภา | khlang | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰlaŋ˩˩˦/(สัมผัส) |
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ขลัง (คำอาการนาม ความขลัง)
- มีกำลังหรืออำนาจที่อาจบันดาลให้เป็นไปได้, มีอำนาจศักดิ์สิทธิ์ที่เชื่อกันว่าอาจบันดาลให้สำเร็จได้ดังประสงค์
คำนาม[แก้ไข]
ขลัง
- สิ่งศักดิ์สิทธิ์
- ในนั้นปูอิฐวางขลัง(พระราชพิธีสิบสองเดือน)