ข้าวคลุกกะปิ

ภาษาไทย

ข้าวคลุกกะปิ

รากศัพท์

ข้าว +‎ คลุก +‎ กะปิ

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ค่าว-คฺลุก-กะ-ปิ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kâao-klúk-gà-bpì
	ราชบัณฑิตยสภา	khao-khluk-ka-pi
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰaːw˥˩.kʰluk̚˦˥.ka˨˩.piʔ˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

ข้าวคลุกกะปิ

1. ข้าวสุกคลุกกับกะปิ มักใส่กุ้งแห้ง มะม่วงดิบซอย มีไข่กลอกเป็นแผ่นบาง ๆ หั่นฝอยโรยหน้า เป็นต้น มีหมูหวานเป็นเครื่องเคียง

อ้างอิง

• ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔ เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา ๗ รอบ ๕ ธันวาคม ๒๕๕๔. กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, 2556, หน้า 191.