ความเที่ยง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ความ + เที่ยง; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ precision
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | คฺวาม-เที่ยง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kwaam-tîiang |
| ราชบัณฑิตยสภา | khwam-thiang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰwaːm˧.tʰia̯ŋ˥˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ความเที่ยง
- คำอาการนามของ เที่ยง