ความเฝ่ย
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | คฺวาม-เฝิ็่ย | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kwaam-fə̀i |
| ราชบัณฑิตยสภา | khwam-foei | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰwaːm˧.fɤj˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ความเฝ่ย
- คำอาการนามของ เฝ่ย