คัพภะ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาบาลี คพฺภ (ห้อง; ท้องที่มีลูก); เทียบภาษาสันสกฤต गर्भ (ครฺภ)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์คับ-พะ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkáp-pá
ราชบัณฑิตยสภาkhap-pha
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰap̚˦˥.pʰaʔ˦˥/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

คัพภะ

  1. (ภาษาหนังสือ) อีกรูปหนึ่งของ คัพภ์