ฉ้อโกง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ช่อ-โกง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | chɔ̂ɔ-goong |
ราชบัณฑิตยสภา | cho-kong | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰɔː˥˩.koːŋ˧/(สัมผัส) |
คำกริยา[แก้ไข]
ฉ้อโกง (คำอาการนาม การฉ้อโกง)
- (กฎหมาย) เป็นฐานความผิดอาญา ที่ผู้กระทำ กระทำโดยทุจริต หลอกลวงผู้อื่นด้วยการแสดงข้อความอันเป็นเท็จ หรือปกปิดข้อความจริงซึ่งควรบอกให้แจ้ง โดยการหลอกลวงดังว่านั้นได้ไปซึ่งทรัพย์สินจากผู้ถูกหลอกลวงหรือบุคคลที่สาม หรือทำให้ผู้ถูกหลอกลวง หรือบุคคลที่สามทำ ถอนหรือทำลายเอกสารสิทธิ