ข้ามไปเนื้อหา

ตาบอดได้แว่น

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
ตา-บอด-ด้าย-แว็่น
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงdtaa-bɔ̀ɔt-dâai-wɛ̂n
ราชบัณฑิตยสภาta-bot-dai-waen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/taː˧.bɔːt̚˨˩.daːj˥˩.wɛn˥˩/(สัมผัส)

คำนาม

[แก้ไข]

ตาบอดได้แว่น

  1. (สำนวน) คนที่ได้สิ่งซึ่งไม่เป็นประโยชน์อะไรแก่ตน

การใช้

[แก้ไข]