ตาบอดได้แว่น

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
ตา-บอด-ด้าย-แว็่น
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงdtaa-bɔ̀ɔt-dâai-wɛ̂n
ราชบัณฑิตยสภาta-bot-dai-waen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/taː˧.bɔːt̚˨˩.daːj˥˩.wɛn˥˩/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

ตาบอดได้แว่น

  1. (สำนวน) คนที่ได้สิ่งซึ่งไม่เป็นประโยชน์อะไรแก่ตน

การใช้[แก้ไข]