ปิปผลี
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี ปิปฺผลี หรือ ปิปฺผลิ; เทียบภาษาสันสกฤต पिप्पली (ปิปฺปลี)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ปิบ-ผะ-ลี | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpìp-pà-lii |
| ราชบัณฑิตยสภา | pip-pha-li | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pip̚˨˩.pʰa˨˩.liː˧/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
ปิปผลี