พันธุ
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาสันสกฤต बन्धु (พนฺธุ) หรือภาษาบาลี พนฺธุ
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | [เสียงสมาส] พัน-ทุ- | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pan-tú- |
| ราชบัณฑิตยสภา | phan-thu- | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰan˧.tʰu˦˥./ | |
คำนาม
[แก้ไข]พันธุ
- อีกรูปหนึ่งของ พันธุ์