พิบัติ

ภาษาไทย

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต विपत्ति (วิปตฺติ, “เหตุการณ์ที่เลวร้าย”) หรือภาษาบาลี วิปตฺติ (“idem”)

การแบ่งพยางค์		พิ-บัด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	pí-bàt
	ราชบัณฑิตยสภา	phi-bat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/pʰi˦˥.bat̚˨˩/^{(สัมผัส)}

พิบัติ

พิบัติ (คำอาการนาม การพิบัติ หรือ ความพิบัติ)