มลทิน

ภาษาไทย

ยืมมาจากภาษาเขมร មន្ទិល (มนฺทิล, “ความเลวร้าย, ความไม่บริสุทธิ์”)

การแบ่งพยางค์		มน-ทิน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	mon-tin
	ราชบัณฑิตยสภา	mon-thin
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/mon˧.tʰin˧/^{(สัมผัส)}

มลทิน