มุสา

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาบาลี มุสา; เทียบภาษาสันสกฤต मृषा (มฺฤษา); ร่วมรากกับ มฤษา

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์มุ-สา
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงmú-sǎa
ราชบัณฑิตยสภาmu-sa
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/mu˦˥.saː˩˩˦/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

มุสา (คำอาการนาม ความมุสา)

  1. (ภาษาหนังสือ) เท็จ, ปด

คำกริยา[แก้ไข]

มุสา (คำอาการนาม การมุสา)

  1. (ภาษาหนังสือ) พูดเท็จ, พูดปด

ภาษาบาลี[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

จากภาษาสันสกฤต मृषा (มฺฤษา)

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

มุสา

  1. อย่างเท็จ, ไม่จริง, โกหก

นิบาต[แก้ไข]

มุสา

  1. เท็จ

indeclinable[แก้ไข]

มุสา

  1. ไม่จริง