ริฮ่

ดูเพิ่ม: รึฮ

ภาษาญัฮกุร

รากศัพท์

สืบทอดจากมอญ-เขมรดั้งเดิม *ris ~ *riəs ~ *rəs ~ *rʔiəs; ร่วมเชื้อสายกับมอญ ရိုဟ် (ริุห์), เขมร ឫស (ฤส)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ri̤h/

คำนาม

ริฮ่

1. ราก (ของต้นไม้)