ลำเอียง
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากเขมรเก่า ល្អៀង (ลฺเอียง); ร่วมเชื้อสายกับเขมร លំអៀង (ลํเอียง) หรือ លម្អៀង (ลมฺเอียง), ល្អៀង (ลฺเอียง), ลาว ລຳອຽງ (ลำอย̂ง); เป็นไปได้ว่าร่วมรากกับ เอียง
การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | ลำ-เอียง | |
การแผลงเป็นอักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lam-iiang |
ราชบัณฑิตยสภา | lam-iang | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /lam˧.ʔia̯ŋ˧/(สัมผัส) |
คำกริยา
[แก้ไข]ลำเอียง (คำอาการนาม การลำเอียง หรือ ความลำเอียง)