วิรุฬห์

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาบาลี วิรุฬฺห (งอกขึ้น); เทียบภาษาสันสกฤต विरूध (วิรูธ, งอกขึ้น) หรือ विरूढ (วิรูฒ, งอกขึ้น)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์วิ-รุน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงwí-run
ราชบัณฑิตยสภาwi-run
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/wi˦˥.run˧/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

วิรุฬห์

  1. (ร้อยกรอง) เจริญ, งอกงาม