วิรุฬห์
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี วิรุฬฺห (“งอกขึ้น”); เทียบภาษาสันสกฤต विरूध (วิรูธ, “งอกขึ้น”) หรือ विरूढ (วิรูฒ, “งอกขึ้น”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | วิ-รุน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | wí-run |
ราชบัณฑิตยสภา | wi-run | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /wi˦˥.run˧/(สัมผัส) |
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
วิรุฬห์