เจริญ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์ *ច្រេន៑ (*จฺเรนฺ) หรือเขมรเก่าสมัยอังกอร์ ច្រេន៑ (จฺเรนฺ); -ญ ปนเปื้อนมากับคำยืมเขมรอื่นอย่าง เชิญ เผชิญ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ច្រើន (จฺเริน), ภาษาลาว ຈະເລີນ (จะเลีน) หรือ ຈະເຣີນ (จะเรีน)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | จะ-เริน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | jà-rəən |
ราชบัณฑิตยสภา | cha-roen | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕa˨˩.rɤːn˧/(สัมผัส) |
คำกริยา[แก้ไข]
เจริญ (คำอาการนาม การเจริญ หรือ ความเจริญ)
- (อกรรม) เติบโต, งอกงาม, ทำให้งอกงาม, มากขึ้น
- คำพ้องความ: รุ่งเรือง
- (สกรรม) ทิ้ง
- เจริญยา
- (สกรรม) ตัด
- เจริญเกศา
- (สกรรม) สาธยาย, สวด (ในงานมงคล)
- เจริญพระพุทธมนต์
คำประสม[แก้ไข]
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยอังกอร์
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากเขมรเก่าสมัยอังกอร์
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɤːn
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- คำอกรรมกริยาภาษาไทย
- คำสกรรมกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้