เจริญพร

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

เจริญ +‎ พร

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์จะ-เริน-พอน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงjà-rəən-pɔɔn
ราชบัณฑิตยสภาcha-roen-phon
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕa˨˩.rɤːn˧.pʰɔːn˧/(สัมผัส)

คำอุทาน[แก้ไข]

เจริญพร

  1. เป็นคำเริ่มที่ภิกษุสามเณรพูดกับสุภาพชน และเป็นคำรับ
    เจริญพร ญาติโยมทั้งหลายที่มาประชุมกันในวันอุโบสถครั้งนี้
    เจ้าพนักงานตำรวจถามหลวงพ่อว่า "จะไปวัดพระแก้วหรือท่าน" หลวงพ่อตอบว่า "เจริญพร"

คำกริยา[แก้ไข]

เจริญพร

  1. (ภาษาปาก, สแลง) ด่า[1]
    เรื่องนี้ใครไปล้อป้าแกละก็ โดนเจริญพรจนหูอื้อ

ดูเพิ่ม[แก้ไข]

อ้างอิง[แก้ไข]

  1. (2552). พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 2 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ: ยูเนียนอุลตร้าไวโอเร็ต. ISBN 978-616-7073-04-0. หน้า 29.