ด่า
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɗaːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨯ᩵ᩣ (ด่า), ภาษาลาว ດ່າ (ด่า), ภาษาไทลื้อ ᦡᦱᧈ (ด่า), ภาษาเขิน ᨯ᩵ᩣ (ด่า), ภาษาไทดำ ꪒ꪿ꪱ (ด่า), ภาษาไทใหญ่ လႃႇ (ล่า), ภาษาไทใต้คง ᥘᥣᥱ (ล่า), ภาษาปู้อี ndas, ภาษาจ้วง ndaq
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ด่า | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dàa |
| ราชบัณฑิตยสภา | da | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /daː˨˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]ด่า (คำอาการนาม การด่า)