จำเริญ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์ ចំរេន៑ (จํเรนฺ) หรือเขมรเก่าสมัยอังกอร์ ចំរេន៑ (จํเรนฺ), ចំម្រេន៑ (จํมฺเรนฺ), ចម្រេន៑ (จมฺเรนฺ), ทั้งหมดแผลงมาจาก ច្រេន៑ (จฺเรนฺ); -ญ ปนเปื้อนมากับคำยืมเขมรอื่นอย่าง เชิญ เผชิญ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ចំរើន (จํเริน), ภาษาลาว ຈຳເລີນ (จำเลีน) หรือ ຈຳເຣີນ (จำเรีน)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | จำ-เริน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | jam-rəən |
ราชบัณฑิตยสภา | cham-roen | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕam˧.rɤːn˧/(สัมผัส) |
คำกริยา[แก้ไข]
จำเริญ (คำอาการนาม การจำเริญ หรือ ความจำเริญ)
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยอังกอร์
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากเขมรเก่าสมัยอังกอร์
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาลาว/m
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɤːn
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้