ข้ามไปเนื้อหา

จำเริญ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์ ចំរេន៑ (จํเรนฺ) หรือเขมรเก่าสมัยอังกอร์ ចំរេន៑ (จํเรนฺ), ចំម្រេន៑ (จํมฺเรนฺ), ចម្រេន៑ (จมฺเรนฺ), ทั้งหมดแผลงมาจาก ច្រេន៑ (จฺเรนฺ); -ญ ปนเปื้อนมากับคำยืมเขมรอื่นอย่าง เชิญ เผชิญ; ร่วมเชื้อสายกับเขมร ចំរើន (จํเริน), ลาว ຈຳເລີນ (จำเลีน) หรือ ຈຳເຣີນ (จำเรีน)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์จำ-เริน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงjam-rəən
ราชบัณฑิตยสภาcham-roen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕam˧.rɤːn˧/(สัมผัส)

คำกริยา

[แก้ไข]

จำเริญ (คำอาการนาม การจำเริญ หรือ ความจำเริญ)

  1. เติบโต, งอกงาม, มากขึ้น, สมบูรณ์
  2. ทิ้ง
    จำเริญยา
  3. ตัด
    จำเริญเกศา

ดูเพิ่ม

[แก้ไข]