สนเท่ห์
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาสันสกฤต संदेह (สํเทห) หรือภาษาบาลี สนฺเทห
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | สน-เท่ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sǒn-têe |
| ราชบัณฑิตยสภา | son-the | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /son˩˩˦.tʰeː˥˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]สนเท่ห์ (คำอาการนาม การสนเท่ห์ หรือ ความสนเท่ห์)