สันติ
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาบาลี สนฺติ; เทียบภาษาสันสกฤต शान्ति (ศานฺติ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ສັນຕິ (สันติ), ภาษาคำเมือง ᩈᩢᨶ᩠ᨲᩥ (สันติ)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | สัน-ติ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sǎn-dtì |
| ราชบัณฑิตยสภา | san-ti | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /san˩˩˦.tiʔ˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]สันติ
- ความสงบ
- เราควรอยู่ร่วมกันอย่างสันติ
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]สันติ (คำอาการนาม ความสันติ)