สิตางศุ์

ภาษาไทย

ยืมมาจากสันสกฤต सितांशु (สิตาํศุ, “ดวงจันทร์; แสงขาวที่ส่อง; การบูร”)

การแบ่งพยางค์		สิ-ตาง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sì-dtaang
	ราชบัณฑิตยสภา	si-tang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/si˨˩.taːŋ˧/^{(สัมผัส)}

สิตางศุ์