สุริย

ดูเพิ่ม: สูรย์

ภาษาบาลี

เขียนด้วยอักษรอื่น

จากสันสกฤต/สันสกฤตพระเวท सूर्य (สูรฺย, “ดวงอาทิตย์”) ดูเพิ่มที่สันสกฤต स्वर् (สฺวรฺ, “สวรรค์, แสง”) เทียบกับละติน sōl (โซ̄ล), กรีกโบราณ ἥλιος (hḗlios)

สุริย ช.

ตารางการผันรูปของ "สุริย" (เพศชาย)

การก \ พจน์	เอกพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก (ปฐมา)	สุริโย	สุริยา
กรรมการก (ทุติยา)	สุริยํ	สุริเย
กรณการก (ตติยา)	สุริเยน	สุริเยหิ หรือ สุริเยภิ
สัมปทานการก (จตุตถี)	สุริยสฺส หรือ สุริยาย หรือ สุริยตฺถํ	สุริยานํ
อปาทานการก (ปัญจมี)	สุริยสฺมา หรือ สุริยมฺหา หรือ สุริยา	สุริเยหิ หรือ สุริเยภิ
สัมพันธการก (ฉัฏฐี)	สุริยสฺส	สุริยานํ
อธิกรณการก (สัตตมี)	สุริยสฺมิํ หรือ สุริยมฺหิ หรือ สุริเย	สุริเยสุ
สัมโพธนการก (อาลปนะ)	สุริย	สุริยา

ดูที่ อรรถาภิธาน:สุริย