หม่อม

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩉ᩠ᨾᩬ᩵ᨾ (หมอ่ม), ภาษาลาว ໝ່ອມ (หม่อม), ภาษาเขิน ᩉ᩠ᨾᩬ᩵ᨾ (หมอ่ม), ภาษาไทลื้อ ᦖᦸᧄᧈ (หฺม่อ̂ม), ภาษาไทใหญ่ မွမ်ႇ (ม่อ̂ม)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
หฺม็่อม
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงmɔ̀m
ราชบัณฑิตยสภาmom
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/mɔm˨˩/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

หม่อม

  1. หญิงสามัญที่เป็นภรรยาของเจ้าฟ้า พระองค์เจ้า หรือหม่อมเจ้า
  2. บุตรชายหญิงของพระองค์เจ้าหรือหม่อมเจ้า
  3. (โบราณ) เจ้าฟ้า พระองค์เจ้า หรือ หม่อมเจ้า ที่ต้องโทษถูกถอดจากบรรดาศักดิ์
  4. คำนำหน้าชื่อราชนิกุล ราชินีกุลชั้นผู้ใหญ่ทั้งชายหญิงที่ไม่มีตำแหน่ง
  5. คำนำหน้าชื่อหญิงสามัญซึ่งไม่มีบรรดาศักดิ์ได้เป็นภรรยาของเจ้าคุณราชพันธ์ในตระกูลบุนนาคทั้ง ๓ ชั้น เช่น หม่อมปาน หม่อมรอด
  6. คำกำกับนามบุคคลที่เป็นผู้ดีมีตระกูลทั้งชายหญิง
    เจ้าพระยาอรรคมหาเสนา สมัยธนบุรี เรียกว่า หม่อมบุนนา