หว่าง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຫວ່າງ (หว่าง), ภาษาไทใหญ่ ဝၢင်ႈ (ว้าง), ภาษาอาหม 𑜈𑜂𑜫 (บง์), ภาษาจ้วง vangq (หว่าง), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง vangq (หว่าง); ร่วมรากกับ ระหว่าง
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | หฺว่าง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | wàang |
| ราชบัณฑิตยสภา | wang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /waːŋ˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
หว่าง