ห่วย
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากแต้จิ๋ว 壞 (huai6, “แย่; เน่า”)
การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | ห่วย | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | hùai |
ราชบัณฑิตยสภา | huai | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /hua̯j˨˩/(สัมผัส) |
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]ห่วย (คำอาการนาม ความห่วย)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาแต้จิ๋ว
- แต้จิ๋ว terms with non-redundant manual transliterations
- สัมผัส:ภาษาไทย/ua̯j
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำคุณศัพท์ภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- ศัพท์ภาษาไทยที่ดูหมิ่น
- ศัพท์ภาษาไทยที่ล่วงเกิน