อพฺภ
ภาษาบาลี
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]เขียนด้วยอักษรอื่น
รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาสันสกฤต अभ्र (อภฺร), จากภาษาอินโด-อิเรเนียนดั้งเดิม *abʰrás, จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *n̥bʰrós
คำนาม
[แก้ไข]อพฺภ ก.
การผันรูป
[แก้ไข]ตารางการผันรูปของ "อพฺภ" (เพศกลาง)
| การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
|---|---|---|
| กรรตุการก (ปฐมา) | อพฺภํ | อพฺภานิ |
| กรรมการก (ทุติยา) | อพฺภํ | อพฺภานิ |
| กรณการก (ตติยา) | อพฺเภน | อพฺเภหิ หรือ อพฺเภภิ |
| สัมปทานการก (จตุตถี) | อพฺภสฺส หรือ อพฺภาย หรือ อพฺภตฺถํ | อพฺภานํ |
| อปาทานการก (ปัญจมี) | อพฺภสฺมา หรือ อพฺภมฺหา หรือ อพฺภา | อพฺเภหิ หรือ อพฺเภภิ |
| สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | อพฺภสฺส | อพฺภานํ |
| อธิกรณการก (สัตตมี) | อพฺภสฺมิํ หรือ อพฺภมฺหิ หรือ อพฺเภ | อพฺเภสุ |
| สัมโพธนการก (อาลปนะ) | อพฺภ | อพฺภานิ |
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาบาลีที่สืบทอดจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาบาลีที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาบาลีที่สืบทอดจากภาษาอินโด-อิเรเนียนดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาบาลีที่รับมาจากภาษาอินโด-อิเรเนียนดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาบาลีที่สืบทอดจากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาบาลีที่รับมาจากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม
- คำหลักภาษาบาลี
- คำนามภาษาบาลี
- คำนามภาษาบาลีในอักษรไทย